วันศุกร์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2554

Location and its aspect on google map

This small web application I've developed to depict summarily about location and its aspect of points that users click on the map. Just click on any locations on the map to get the elevation of those points. The + mark shown on the map represents the aspect information of the area along the vertical (red line) and horizontal line (blue). click here: North-South-West-East Aspect.


---------------------------

ทดลองใช้ข้อมูลความสูงของพื้นที่ให้เป็นประโยชน์ เพื่อให้ได้ภาพของพื้นที่โดยรอบ (ของจุดที่คลิก) โดยคร่าวๆ

เมื่อคลิกที่ตำแหน่งที่ต้องการ ให้ดูว่าในแนวเหนือใต้ และออกตก พื้นที่ลาดเทอย่างไร ในระยะที่ห่างออกไปจากจุดนั้นๆ ประมาณ 1 กิโลเมตร

ตำแหน่งนั้นๆ สามารถเป็น
1. ราบเรียบ
2. ลาดเทลง
3 ลาดขึ้น
4. เป็นแอ่ง
5. เป็นเนิน

Click : North-South-West-East Aspect.


วันจันทร์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2554

น้ำท่วม 17 ตุลา VS. 12 ตุลา

พื้นที่น้ำท่วมขยายตัวภายในระยะเวลา 5 วัน



credit: ข้อมูลน้ำท่วมวันที่ 12 และ 17 ตุลาคม 2554 จากสำนักงานพัฒนาเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศ (องค์การมหาชน)
** ข้อพึงใช้: ข้อมูลแปลจากภาพดาวเทียม และผ่านการวิเคราะห์เชิงพื้นที่ ควรใช้ข้อมูลอย่างมีวิจารณญาณ และควรตรวจสอบข้อมูลจากแหล่งอื่นๆ ด้วย..

วันพุธที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ร้อยละของพื้นที่น้ำท่วมแต่ละอำเภอ 12 ตุลาคม 2554

ร้อยละของพื้นที่น้ำท่วมแต่ละอำเภอ (ข้อมูลน้ำท่วมวันที่ 12 ตุลาคม 2554)
พื้นที่ภาคกลาง (ภาพข้อมูลดาวเทียมไม่ครอบคลุมพื้นที่น้ำท่วมทั้งหมด ดังนั้นบางอำเภอจึงไม่ถูกแสดงผล)




credit: ข้อมูลน้ำท่วมวันที่ 12 ตุลาคม 2554 จากสำนักงานพัฒนาเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศ (องค์การมหาชน)
**ข้อมูลแปลจากภาพดาวเทียม และผ่านการวิเคราะห์เชิงพื้นที่ ควรใช้ข้อมูลอย่างมีวิจารณญาณ และควรตรวจสอบข้อมูลจากแหล่งอื่นๆ ด้วย..

วันพุธที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2554

Flood Point Thailand

น้ำท่วมบ้านเมืองเราปีนี้หนักหนาจริง ....
Click: FloodPoint Thailand

ตรวจสอบตำแหน่งโดยการพิมพ์ที่อยู่ หรือ พิกัด หรือจุดสำคัญ เช่น มหา่วิทยาลัยนเรศวร จ.พิษณุโลก ลงในช่องกรอก เพื่อค้นหาตำแหน่ง ที่ใกล้เคียง



หรือจะดับเบิลคลิกบนแผนที่เพื่อค้นหาอย่างละเอียด


แถวนี้น้ำท่วมทุกปี


เพิ่มข้อมูลทางหลวงที่น้ำท่วมผ่านไม่ได้ และพื้นที่น้ำท่วม 22 ก.ย. - 6 ต.ค. 2554



Click: FloodPoint Thailand

วันจันทร์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2554

The Top Five Skills Needed to Have a Successful GIS Career

The Top Five Skills Needed to Have a Successful GIS Career
Tuesday, September 13th 2011
2 Comments and 24 Reactions
By Joe Francica, Adena Schutzberg
Read More About: GEOGRAPHIC DATA, GEOSPATIAL TECHNOLOGY, GIS SOFTWARE PRODUCTS, INTERNETWEB MAPPINGWEB SERVICES, OPEN SOURCE
Classified Ads:
CSUN’s GIST is a 12-month, graduate-certificate program that provides the advanced skills, capabilities and hands-on experience needed to increase professional relevancy in this rapidly changing field. Credits earned will soon be applicable to the CSUN MPA degree.
Summary:
In the “Directions on the News” podcast for September 13th, our editors each list the top five skills they believe an individual should possess in order to have a successful career in GIS technology. This article looks at the reasons our editors give for the individual skills that they suggest.

Our editors offer their suggestions to those looking to enhance their career in GIS by listing the top five skills they believe those individuals should possess. Editor in Chief Joe Francica and Executive Editor Adena Schutzberg take slightly different approaches to this task and they provide a brief explanation of their top picks here. You may also listen to their podcast. Grateful acknowledgement is extended to Dr. Joseph Kerski at Esri for starting this discussion, as he articulated his top five skills in a recent blog post.

From Adena Schutzberg
Teach yourself new procedures/workflows/software: Even if the organization for which you work uses the same software year to year, it will change. You should be able to learn and take advantage of what's new. More likely, you will be asked to learn new tools to work alongside or replace existing ones. Be ready to learn those too! (Homework to work on this skill: Teach yourself to use an open source GIS product.)

Work in a team: GIS professionals rarely work alone. Even in a "one person" shop you will be working alongside clients and partners as a team. Be ready to use the skills of each team member to ensure everyone contributes. Sometimes the best contribution is simply getting coffee! (Homework: Volunteer to help with a local event like a running race or food drive.)

Act (research/read/learn/explore/contribute) based on your curiosity/responsibility: If a topic or technology related to your current work is interesting, don't just say, "Oh, that's interesting!" Go learn more about it on your own, or if you are lucky, on the company's time. Then, give a lunchtime talk on what you learned. Keep an eye out for resources on the Web, at conferences and local presentations on what interests you. (Homework: Set up an automated search of the Web for topics in which you have an interest.)

Find a/several mentor(s): Part of your job is to continue learning about the field and how to be successful in it. Find individuals who can help you do this. They might be your peers, your supervisors or even other people's supervisors. They may even be people outside your organization. (Homework: Consider the people in the business world that you know and respect. Ask one to be your mentor and meet for coffee or on the phone four times a year to strategize how to be successful in your position or get to the next one.)

Confidently communicate orally, in writing, in graphic form, in front of an audience, on video, via Twitter, etc.: Our field (like many) relies on all kinds of communication. Hone your skills and get comfortable with the new technologies available to share your ideas. (Homework: From the content you found and explored in #3, offer to give a "brown bag" talk to your team or a class, or produce a YouTube video to share.)

From Joe Francica
Three Basic Skills

Programmatic skills: Prepare your mind for spatial thinking – take a course in basic computer programming. Programming prepares your mind for logical thinking; it prepares you to think through a process that provides an end result. Structured query language (SQL) provides the syntax that underpins spatial queries so that the geospatial analyst can think through the process of creating and producing the expected outcome. That outcome is a map that provides the analyst with a spatial perspective that reveals geospatial information.

Problem solving skills: Take a course in calculus. Math is about problem solving. It’s about arranging parameters in a sequence to answer a question. The geospatial analyst will find it necessary to seek the parameters that apply to his/her particular problem. Choose wisely and the end result will be a satisfying analysis. Calculus prepares the mind to think about the sequential nature of problem solving.

Spatial thinking skills: Understand the spatial perspective by taking a course in photography. Spatial thinking is driven by understanding the juxtaposition of objects to one another. Understanding the elements of photography prepares the mind to see “space.” When a photographer prepares to take a picture, she must compose a shot that includes many spatially-related elements in a manner that will make a good picture. Good photographers do this naturally by building their skills within a variety of constraints: geography, lighting and the confines allowed by the lens all create limitations similar to those within which the geospatial analyst must work.

Two Advanced Skills
Be an expert in one specific discipline: Knowing how to push the right buttons in a GIS software package may win you kudos from your colleagues but nothing replaces the knowledge of a domain expert. Whether it’s environmental science or urban planning, the GIS profession needs people who understand professional disciplines so that “GIS as a tool” can be best applied by the person most knowledgeable about the problem at hand.

Communication skills are essential: Why is it so hard to explain GIS to someone who is unfamiliar with the profession? The successful GIS professional needs to communicate the benefits of his toolbox. Anyone can create a map; the geospatial professional creates understanding and communicates a perspective not readily understood by looking at “data” in another form. You can try to understand data by looking at reams of paper… or you can look at one map. The person who shows the world how to communicate with maps will be successful. Jack Dangermond often says that geography and geospatial information are communication by a new type of language. We must then become fluent in this language to communicate in the geospatial dimension.

http://www.directionsmag.com/articles/the-top-five-skills-needed-to-have-a-successful-gis-career/199099

วันจันทร์ที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2554

โอกาส

@โอกาส วิ่งผ่าน ไปมา
จะคว้า ก็คว้า ไม่ทัน
เป็นเพราะ ไม่เคย มุ่งมั่น
สร้างฝัน ด้วยใจ ศรัทธา@

@สี่ปี ไม่นาน มากนัก
ตวงตัก ให้พร้อม เต็มที่
โอกาส พอผ่าน มาที
คว้าได้ ตามที่ ต้องการ@

โอกาสเข้ามาใกล้คนที่พร้อมกว่าเสมอ

19 มิ.ย. 54

แสงแรก

@เศร้าซึม หดหู่ บางครั้ง
พลาดหวัง ทดท้อ บางครา
ชีวิต ดูเหมือน ไร้ค่า
น้ำตา ไหลพราก หลากริน@

@มองฟ้า ยังมี เมฆขาว
เดือนดาว ยังคอย สาดแสง
ชีวิต ต้องมี เรี่ยวแรง
ดุจแสง แรกเริ่ม แห่งวัน@

คละเคล้า

@สายฝน ตัดเส้น ขอบฟ้า
แสงจ้า สาดส่อง รอยฝน
เย็นเยียบ อบอุ่น ปะปน
ดั่งคน สุขเศร้า เคล้ากัน@

15 มิ.ย. 54

วันต่อวัน

@ผ่านพ้น อีกหนึ่ง สัปดาห์
เหนื่อยล้า จนใจ หลับใหล
ชีวิต ยังคง เป็นไป
วันใหม่ ยังคง เฝ้ารอ@

12 มิ.ย. 54

@อีกวัน ที่ผ่าน เวียนวน
เริ่มต้น อีกเช้า วันใหม่
ครึ่งวัน เลยผ่าน พ้นไป
เหมือนใกล้ จะล้า หมดแรง@

15 มิ.ย. 54

รุ้ง..




@แสงทอง สาดส่อง ละอองฝน
หักเห แยบยล เป็นสีแสง
ม่วงคราม น้ำเงินเขียว เหลืองแสดแดง
ดุจดัง เส้นแสง ศิลปิน@

8 มิ.ย. 54

รับน้อง 54

‎@ตื่นตา ตื่นใจ ในโลกใหม่
ผจญภัย ในสิ่ง ที่ท้าทาย
ต่างหวัง มุ่งเดิน สู่จุดหมาย
อย่าได้ หลงลืม จนละเลย@

6 มิ.ย. 54

‎@ก้าวย่าง มั่นคง เพียงใด
มีใจ เรานั้น ที่รู้
พ่อแม่ เฝ้าคอย เราอยู่
จงสู้ จนสุด หัวใจ@

7 มิ.ย. 54

@ชีวิต สุดแสน อิสระ
เคล้าคละ ไปด้วย หลุมพราง
เปิดหู เปิดใจ ให้กว้าง
เลือกทาง ที่ถูก ที่ควร@

8 มิ.ย. 54

ในความมืดมิด

@มองผ่าน ในความ มืดมิด
ความคิด วนไป หลายรอบ
ล่องลอย จนสุด ปลายขอบ
มิอาจ ปลุกปลอบ ใจกาย@

@มืดมิด คืนค่ำ รัตติกาล
ยาวนาน ดังไร้ ที่สิ้นสุด
ปล่อยใจ ล่องไป เกินยื้อยุด
ลอยหลุด ลับไป จนเลือนลาง@

3 มิ.ย. 54

คลิกไลค์

@เพียงแค่ ได้อ่าน ผ่านตา
เห็นค่า ภายใน ข้อความ
มิอาจ บรรยาย ไถ่ถาม
ขอตาม คลิกไลค์ ก็พอ@

31 พ.ค. 54

ภายในกาย

@ครืนครั่น ปั่นป่วน ผืนฟ้า
พสุธา มืดมิด สงบนิ่ง
ดังกาย มิเคลื่อน ไหวติง
แต่ใจ กลับวิ่ง วุ่นวาย@

สายใย

‎@เส้นสาย ผูกโยง สายใย
จึงให้ คุณค่า ความหมาย
ตัดรอน ถอนราก ขาดคลาย
จะเหลือ ความหมาย อันใด@

วันพฤหัสบดีที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ชินชา

@ทุกอย่าง ยังอยู่ กับที่
ไม่มี สิ่งใด เคลื่อนย้าย
ผ้าม่าน พัดลม ภาพถ่าย
แต่คล้าย บางสิ่ง หายไป@

@สิ่งที่ เราเห็น ชินตา
อาจดู ไร้ค่า ความหมาย
วันใด เลือนลับ กลับกลาย
อาจสาย เกินกว่า ย้อนคืน@

เสียงที่เงียบสงัด

‎@ค่ำคืน สดับฟัง สำเนียง
สรรพเสียง แห่งความ เงียบสงัด
ผสมเสียง ภายใน ที่เร่งรัด
ให้ใจ ยืนหยัด มั่นคง@

โบยบิน

‎@บางครา ใจอยาก โบยบิน
โผผิน บินสู่ โลกกว้าง
อีกใจ ก็เหมือน เคว้งคว้าง
เพียงอยาก ซุกร่าง (ใน)รวงรัง@

วันจันทร์ที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

กลัว

‎@ในความ มืดมิด สงบเย็น
อาจเห็น ความจริง บางสิ่ง
ใจที่ ดูคล้าย สงบนิ่ง
กลับยิ่ง สั่นไหว หวาดเกรง@

วันโลกแตกดับ..

@หากฉัน แตกดับ ลับสลาย
วอดวาย ดังถูก ล้างผลาญ
ลอยคว้าง เป็นอณู จักรวาล
มีใคร กล่าวขาน ห่วงใย@

21 พ.ค. วันที่คนต่างบอกว่าโลกจะแตกดับ

วันศุกร์ที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ทดสอบ Google fusion

ง่ายดีจริงๆ

เพียงแปลงข้อมูล shape file เป็น KML แล้วก็นำเข้าไป..




วันอาทิตย์ที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

รู้สึก

@ประกายเมฆ วิบวาว อยู่ลิบลับ
แสงแวววับ วับวาว อยู่กลางฟ้า
เสียงครืนครั่น คำราม กลางนภา
มินานช้า ฝนฟ้า คงหล่นโปรย@

ตี 4 ก่อนฝนจะโปรยปราย

@รู้สึก ดุจดัง เมฆฝน
หลุดพ้น เคว้งคว้าง กลางฟ้า
หนักอึ้ง ก่อนฝน หล่นมา
น้ำตา กลบฟ้า ท่วมดิน@

5.11น กลางสายฝน บนรถ

@รู้สึก ดั่งลม พาพัด
โถมซัด กราดเกรี้ยว หวั่นไหว
กระโชก รุนแรง ปานใด
ยังไร้ รูปร่าง ชัดตา@

8 55น ฝนตกลงมาอีกครั้ง

‎@รู้สึก ดุจดัง ใบไม้
หวั่นไหว ตามแรง ลมพัด
หยุดนิ่ง ในความ เงียบสงัด
ปลิดขั้ว ปลิวพัด หลุดลอย@


@รู้สึก ดุจดัง ก้อนหิน
หมดสิ้น ไร้ซึ่ง ความหมาย
แม้วาง ใกล้เพียง ข้างกาย
กลับคล้าย ไร้ซึ่ง ตัวตน@

@รู้สึก ดังเช่น หมอกควัน
แปรผัน ลอยคว้าง มาใกล้
ดูคล้าย ไร้ซึ่ง พิษภัย
เผลอไผล อาจเสีย น้ำตา@

@รู้สึก ดุจดัง สายน้ำ
ไหลตาม สายทาง แผ่นดิน
อุปสรรค เกาะแก่ง แผ่นหิน
ไหลริน มิสิ้น ศรัทธา@

‎@รู้สึก เปรียบดัง รถยนต์
วิ่งวน ในโลก วุ่นวาย
บางครั้ง ดูไร้ จุดหมาย
เก่ากลาย ผุพัง ทรุดโทรม@

‎@รู้สึก ดุจดัง หมู่ดาว
พร่างพราว ในทุก คืนค่ำ
หม่นหมอง ในคืน ฝนพรำ
มืดดำ ยามต้อง แสงจันทร์@

วันวานที่เหนี่ยวรั้ง

@โลกเรา หลากล้วน เปลี่ยนวน
ไม่พ้น เรื่องราว ไขว้เขว
เราล้วน รีรอ ลังเล
หันเห ปล่อยผ่าน เลือนราง@

@นาฬิกา ยังคง เดินทาง
เราต่าง ต้องเดิน มุ่งไป
วันวาน ฉุดรั้ง เอาไว้
ร่ำไห้ หนทาง พล่าเลือน@

เหนือเมฆ เหนือพสุธา

@ลมเอย พัดพา เมฆลอย
เคลื่อนคล้อย บดบัง เดือนดาว
เบื้องหลัง เป็นแสง เด่นพราว
สุกสกาว ในความ มืดมน@

@เหนือเมฆ เหนือฟ้า ดังสวรรค์
ดวงจันทร์ สาดแสง เจิดจ้า
ดุจทิพย วิมาน เมฆา
แปลกตา เหนือจินต นาการ@

ความทรงจำนอกหน้าต่างเครื่องบิน ในคืนวันเพ็ญ

วันอาทิตย์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

แผนที่ความสุข ประเทศไทย

เวบไซต์ เพื่อความสุข สร้างขึ้นมาเพื่อสำรวจความสุข (และระดับบุคลิกภาพ) ของคนไทย ภายใต้โครงการของ สสส. เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ช่วยกันตอบแบบสำรวจกันหน่อยนะครับ.. คลิกลิงค์


ความสุขของคนในประเทศไทย
คลิกไปหน้าแรก


ตอบแบบสำรวจ 15 ข้อ สั้นๆ ช่วยตอบแบบสอบถามความสุขที่นี้


แผนที่ความสุขโดยรวม ประเทศไทย คลิกดูแผนที่


ดูรายละเอียด ของแต่ละตำบล/เขต พิมพ์ในข่องด้านล่าง Tree หรือ พิมพ์ชื่อจังหวัดที่ต้องการ

วันพฤหัสบดีที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2554

หยุดยิง

@เรารุก ดินแดน เข้าไป
พี่ไทย บอกว่า ทับซ้อน
อาวุธ ยุทโธ ปกรณ์
เก็บซ่อน เอาไว้ ให้ดี@

@รอจน พี่ไทย ตายใจ
ยิงใส่ พี่เขา สักหน
พี่ไทย ก็ยอม จำทน
ส่งคน เข้าไป เจรจา@

@บอกว่า หยุดยิง เถิดนั่น
ตั้งมั่น อย่าได้ เคลื่อนไหว
แล้วพอ ข่าวซา หายไป
พี่ไทย ก็ลืม ไปเอง@

@ลืมว่า ที่หยุด เคลื่อนไหว
แดนไทย มิใช่ หรือนั่น
อาวุธ ทหาร ครบครัน
ตั้งมั่น ในเขต แดนไทย@

@เดี๋ยวเรา ก็แกล้ง รุกต่อ
เพียงรอ พี่ไทย พลั้งเผลอ
แล้วใช้ มุกเก่า เบลอเบลอ
เผลอเผลอ ได้ทั้ง ไทยแลนด์@

วันอังคารที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2554

เรยา..

@คนหนอคน ทั้งดราม่า ทั้งเรยา
บีบน้ำตา ให้ชาวโลก ได้รู้เห็น
ว่าชาวเรา โดนบีบคั้น ให้ลำเค็ญ
จะทุกข์เข็ญ อย่างไร ขอสู้ตาย@

@เริ่มยิงก่อน ย่อมได้เปรียบ กว่าเห็นเห็น
ใครจะเป็น จะอยู่รอด ชั่งหัวเขา
โดนยิงตอบ โต้กลับมา ก็มั่วเอา
ใช้มุกเก่า ทั้งดราม่า ทั้งเรยา@


--------------------------------
@เราเป็น ประเทศ น้อยน้อย
โปรดปล่อย อย่าได้ ขัดขวาง
แค่เรา ซุ่มยิง พลางพลาง
จะอ้าง สงคราม ทำไม@

@ท่านเป็น ประเทศ พี่ใหญ่
อย่าให้ ชาวโลก เขาว่า
ถ้าเรา โยนระเบิด ข้ามมา
จงอย่า ตอบโต้ เราเลย@

@ถ้ามี คนถาม เรามา
ถามว่า ยิงก่อน ผิดไหม
เราบีบ น้ำตา ออกไป
พี่ไทย อย่าทำ เราเลย@

ความฝัน ความจริง..

@จะติดยึด ในความฝัน หรือจริงแท้
ก็ย่ำแย่ ติดขัด ชะงักงัน
ณ จุดตัด ความจริง กับความฝัน
จะสร้างสรรค์ โลกใหม่ ที่สมดุล@

วันอาทิตย์ที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2554

ปลายทาง

‎@สุดปลาย เส้นทาง สายหนึ่ง
ที่ซึ่ง เคยวาด เคยฝัน
สิ้นสุด สายทาง ผูกพัน
สุดฝัน บนทาง สายเดิม@

@มองหา เส้นทาง สายใหม่
ที่ใจ อยากวาด อยากฝัน
ที่ใจ มุ่งหมาย ฝ่าฟัน
เติมฝัน ไปตาม สายทาง@

วันพุธที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2554

มืดมิด

‎@ก่อนฟ้า จะมืด มิดไป
ก่อนใจ หลับใหล ชั่วกาล
ก่อนฤดู จะเวียน พ้นผ่าน
เพียงม่าน น้ำตา หยาดริน@

@ตราบจน ฟ้าดิน สดใส
เมื่อใจ หลุดปลิว เคลิ้มฝัน
ตราบจน ฤดูกาล นิ่งงัน
โลกพลัน แย้มยิ้ม งดงาม@

ไขว่คว้า

@หลีกลี้ หนีห่าง ความเป็นจริง
มองแต่สิ่ง ที่ไกล เกินจะฝัน
เห็นอดีต จนลืมเลือน ปัจจุบัน
เห็นความฝัน ก็ไขว่คว้า จนลืมตัว@

‎@เราหยัดยืน อยู่ใน ปัจจุบัน
จะฝืนฝัน ไขว่คว้า ก็ใช่ที่
แม้งดงาม อ่อนหวาน ก็ตามที
ยิ่งคลุกคลี ยิ่งถอยห่าง จากความจริง@

ปลิดปลิว






@ใบไม้ ปลิดปลิว จากขั้ว
ริมรั้ว สุมกอง ใบแห้ง
ปลิดใบ ร่วงลง สิ้นแรง
เปลี่ยนแปลง กลับคืน สู่ดิน@

วันอาทิตย์ที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2554

ต่างมีหนทาง..

@ต่างคน ต่างมี หนทาง
เหินห่าง จนแทบ จางหาย
พลัดพราก จากลา ห่างกาย
เวียนว่าย ไปตาม สายทาง@

‎@เราพบ กันเพื่อ บอกลา
จากลา เพื่อพบ อีกหน
จะสุข จะเศร้า ทุกข์ทน
ต่างคน ต่างมี หนทาง@

กลางหาว

‎@เสียงครืน ครืนครั่น กลางหาว
ลากยาว ครอบคลุม ฟากฟ้า
ดังเสียง จักรวาล โกรธา
โลกหล้า กำลัง อ่อนแรง@

วันอังคารที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2554

ผ่านวัน..

@ผ่านวัน ไปอีก หนึ่งวัน
หนึ่งวัน ที่วุ่น ยุ่งเหยิง
หนึ่งวัน ที่หลง ระเริง
หนึ่งวัน ที่เพิ่ง เข้าใจ@

@ผ่านวัน ไปอีก หนึ่งวัน
หนึ่งวัน ที่โลก สั่นไหว
หนึ่งวัน ที่คน ร้อนใจ
หนึ่งวัน ที่ใจ หวาดกลัว@

@ผ่านวัน ไปอีก หนึ่งวัน
หนึ่งวัน ที่ฟ้า ดูหมอง
หนึ่งวัน ที่คน คะนอง
หนึ่งวัน ที่ต้อง ทำใจ@

วันอาทิตย์ที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2554

กลับบ้าน..



ภาพจาก http://news.kkuengplay.com/


@อีกครา ฤดูกาล หรรษา
รถรา มุ่งหน้า เดินทาง
คิดถึง มาตุภูมิ ไกลห่าง
ซบร่าง พักกาย แนบเนา@

‎@เดินทาง รอนแรม ทางไกล
ด้วยใจ เหน็บหนาว อ่อนไหว
กลับบ้าน ซึมซับ อุ่นไอ
เริ่มใหม่ ฟื้นฟู เรี่ยวแรง@

‎@เหลืองเขียว สลับสี รายทาง
พราวพร่าง ดอกงาม สดสี
ละอองน้ำ สาดซัด เร็วรี่
สุขี สุขสันต์ สงกรานต์@

วันพักผ่อน นอนเปล..




@ลมโชย โบกโบย เฉื่อยฉิว
พัดปลิว ใบหญ้า พริ้วไหว
นอนนิ่ง ในเปล แกว่งไกว
หลับใหล ลืมเลือน เวลา@



@หวิวหวิว เคลื่อนไหว น่าชม
กระดึงลม สั่นไหว ส่งเสียง
พลิ้วไหว ร้อยสรรพ สำเนียง
เรียบเรียง ดุริยะ กังวาน@

วันพฤหัสบดีที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2554

เก็บตก.. ก่อนจะเลยหาย..

ลมแล้ง พัดพา มาเยี่ยมเยือน
ดาวเดือน เคลื่อนผ่าน จักรราศี
ดวงชะตา ที่อ่อนไหว ก็เคลื่อนที่
อาจร้ายดี รุ่งเรือง หรืออ่อนโทรม
3 เม.ย. 54

ปล่อยตะวัน ให้ลับหาย จนเลือนลาง
ปล่อยเรือนร่าง จมหายไป ในนวมนิ่ม
ปล่อยสมอง ปล่อยหัวใจ ได้ลองลิ้ม
ได้เต็มอิ่ม ความโง่เขลา ที่งดงาม
3 เม.ย. 54

รอยเท้า ที่เรา เดินตาม
สิ้นสุด ที่ไหน ก็แค่นั้น..
รอยเท้า ที่นำ เราไป..
สิ้นสุด ที่ไหน ก็แค่นั้น..
4 เม.ย. 54

ปล่อยชีวิต
เดินไปตามจังหวะ
ที่มันควรจะเป็น
5 เม.ย. 54

รอยเท้า ที่เหยียบย่าง
เป็นรอยทาง บนผืนทราย
ไม่นาน ย่อมจางหาย
ไปกับทราย กับทะเล
5 เม.ย. 54

โลกหมุนไป
กายหมุนไปตามโลก
ใจกลับสวนทาง..
5 เม.ย. 54

เป็นเพื่อน เป็นน้อง เป็นพี่
หลายปี พ้นผ่าน ไม่พบเจอ
วันวัย โบกโบย จนพลั้งเผลอ
เพื่อนเอย อีกกี่นาน จะหวนคืน
8 เม.ย.54

ล่วงเลย ผ่านวัน ผ่านวัย
สิ่งใด เหนี่ยวใจ เอาไว้
มุ่งหน้า ตามทาง ตรงไป
หมดไฟ ทดท้อ หลงทาง..
8 เม.ย. 54

วันพฤหัสบดีที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2554

วันโกหก 1 เม.ย.54

ตื่นขึ้นมา เห็นโลก ที่เปลี่ยนไป
ฟ้าสดใส แผ่นดิน สงบงาม
ไร้สู้รบ ไร้อาวุธ ไร้เหยียดหยาม
ไร้สงคราม หมดทุกข์โศก สิ้นโรคภัย..

คนตัดไม้ เริ่มคิด เริ่มปลูกป่า
คนจับปลา รอจนปลา โตเต็มที่
คนทั้งมวล เริ่มหันมา คิดสิ่งดี
คนดีดี ถูกเชิดชู ในสังคม...

ฟ้างดงาม ไม่ปนเปื้อน กัมมันตรังสี
โลกไม่มี ภัยพิบัติ ให้เสียขวัญ
ไร้สงคราม เพื่อแก่งแย่ง ชิงน้ำมัน
ต่างแบ่งปัน สิ้นสุดความ เห็นแก่ตัว...

วันโกหก.. 1 เม.ย.54

คืนหนาวต้นฤดูร้อน ปลายน้ำปอย

ลดเลี้ยว ซอกซอน ตามแก่งผา
น้ำฟ้า โปรยมา ไม่ขาดสาย
สายน้ำ ตกกระแทก แตกกระจาย
ผ่อนแรงคลาย เอื่อยไหล หล่อเลี้ยงดิน

@วันฝนตกต้นฤดูร้อน น้ำตกปอย
29 มีนาคม 2554

เสียงน้ำ ครืนครั่น ไม่ห่างไกล
รินไหล ลู่ลง สู่เบื้องล่าง
ฝนพราว ในความมืด เลือนลาง
เคว้งคว้าง คืนฟ้า ไร้เดือนดาว

@คืนหนาวต้นฤดูร้อน น้ำตกปอย
29 มีนาคม 2554

สุรา หมุนผ่าน ไปหลายรอบ
ฉีกกรอบ เรื่องราว ไปหลายเรื่อง
รุนแรง เหน็บแนม มิโกรธเคือง
เร่งเครื่อง บรรยากาศ ร่ำสุรา

@คืนเย็นเยียบต้นฤดูร้อน น้ำตกปอย
29 มีนาคม 2554

ร้อยเรียง เรื่องราว บนแผ่นดิน
จากแก่งหิน ผ่านดินน้ำ สู่ยอดหญ้า
ลัดเลาะ ริมลำธาร ผ่านทุ่งนา
ผ่านสายตา ผ่านสมอง สู่ดวงใจ

@วันฟ้าหม่นต้นฤดูร้อน น้ำตกปอย
30 มีนาคม 2554


=======================
อาจารย์มิ้มมาแจม..

ธาราไหลไม่หวนมา เป็นอนิจจากระแสสินธ์ุ
น้ำชุ่มชื้นคืนสู่ดิน เป็นอาจิณตลอดกาล
พรายฟองแยกแตกกระเซ็น พลังเช่นมหาศาล
ไหลลงสู่ลำธาร ถึงบาดาลได้ชุ่มเย็น

=======================
เก็บตกอีกวัน..

ยิ่งดึกดื่น ยิ่งเนิ่นนาน ยิ่งเงียบงัน
ยิ่งหวาดหวั่น ยิ่งหยั่งลึก ยิ่งสับสน
ยิ่งไกลห่าง ยิ่งอ้างว้าง ยิ่งอับจน
ยิ่งทุกข์ทน ยิ่งปวดร้าว ยิ่งท้อใจ

วันจันทร์ที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2554

Proof

"Let X equal the quantity of all quantities of X. Let X equal the cold. It is cold in December. The months of cold equal November through February. There are four months of cold, and four of heat, leaving four months of indeterminate temperature. In February it snows. In March the Lake is a lake of ice. In September the students come back and the bookstores are full. Let X equal the month of full bookstores. The number of books approaches infinity as the number of months of cold approaches four. I will never be as cold now as I will in the future. The future of cold is infinite. The future of heat is the future of cold. The bookstores are infinite and so are never full except in September..."

Proof movie (2005)

วันอาทิตย์ที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2554

เปลี่ยนผัน วกวน

โลกหลากสีสีน
เปลี่ยนผันเวียนวน
จากร้อนสุดทน
เป็นฝนชื่นใจ

ปลายเดือนมีนา
เมฆารำร่าย
ลมหนาวเสียดกาย
ผ่อนคลายร้อนใจ

จะแปลกอะไร
จิตใจผู้คน
ผันแปรสับสน
ปะปนเปลี่ยนแปลง

งมงายรู้แจ้ง
อ่อนแรงฮึดสู้
ครื้นเครงหดหู่
เคียงคู่จากลา

เพียงมองย้อนคิด
รู้จิตทุกเวลา
ทุกข์สุขกี่ครา
เกิดมาก็ดับเอง..

วันเสาร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2554

ทางเลือก

ดังกลีบดอก บอบบาง ยามเริ่มรัก
เฝ้าฟูมฟัก เฝ้าถนอม เฝ้ารักษา
แต่ยามนี้ ดังผีห่า สิงกายา
ทั้งด่าว่า ทุบทำร้าย อย่างทารุณ

ชีวิตนี้ ยังต้องเดิน อีกแสนไกล
เริ่มต้นใหม่ ยังไม่สาย สู้อีกหน
สร้างเกราะกล้า เสริมหัวใจ ที่คงทน
เริ่มฝึกฝน จิตที่แกร่ง แล้วก้าวเดิน..

สิ่งใดหรือ ที่ใจเธอ ปรารถนา
บินขึ้นฟ้า ลอยเหนือลม ได้เต็มที่
หรือถูกล่าม ถูกจองจำ สิ้นเสรี
หนทางที่ ใจเธอนั้น ต้องเลือกเอง

===========================

Baiporza Jaoka มาแจม

หากเพียงมอง เพ่งพิศ พินิจเห็น
ทางชีวิต นั้นเป็น เช่นกิ่งไม้
แม้เริ่ม 1 แตกกิ่ง 2 เสมอไป
ฉะนั้นไซร้ เลิกก้มหน้า จะเห็นทาง

แม้วันนี้ ก้าวพลาด หรือเลือกผิด
ให้หยุดคิด มองตรงหน้า อย่าหวนหลัง
ถึงลำพัง เดียวดาย ใจอย่าท้อ
ทางเลือกรอ อยู่ข้างหน้า เพียงหามัน

วันพฤหัสบดีที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2554

Why is Fieldwork Important to Geography?



"it is important in field work to consider change: what did this landscape look like in the past? what will it look like in the future, and why? what forces act as agents of change"

"Fieldwork makes you realize that the world is complex, and that it needs to be understood, values and protected."

วันพุธที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2554

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ รู้ทัน ดับไป

เกิด..ขึ้นมา ในโลก ที่วกวน
ตั้งอยู่..บน ความสุขเศร้า และสับสน
รู้..ทุกข์โศก รู้โลก ละตัวตน
ดับ..เหตุผล สลายสิ้น ทั้งเกิดตาย


- Posted using BlogPress from my iPad

วันจันทร์ที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2554

โลก เลือนราง..

โลกร้าง รุ่งราง รำไร
หลงใหล รอนแรม โลกหล้า
เรียนรู้ โลภหลง โรยรา
ร่ำลา หลับไหล เลือนราง


ลางร้าย ร้อยเรื่อง เรียงราย
เร่งร่าย รุมเร้า เรือนร่าง
เรียนรู้ เรื่องราว ลบล้าง
ร้อยลาง ลับลา รื่นเริง..

===================
อาจารย์มิ้ม มาเพิ่มเติมให้...

รบรา รุกราน เร่งเร้า
ร้อยร้าว รุนแรง หลากหลาย
ลุ่มหลง เร่าร้อน ลวดลาย
ล้มละลาย เรื่องราว รุ่งเรือง

รู้รัก ริเริ่ม ร่วมแรง
ไร้แรง ระราน ลุกล้ำ
ละเลิก หลากเรื่อง รุงรัง
รุ่นหลัง รับรู้ รื่นเริง

ขอแจมด้วยคนนะคะอาจารย์ ^^

====================
อาจารย์พัฒนา ก็มาแจมอีกคน

หลายเรื่อง เรียนรู้ ล้าหลัง
หลายราย รอบล้อม รบเร้า
หลายเรื่อง หลงลืม ละเลย
หลายราย ร้อนรน รุกไล่
หลายเรื่อง ลองรู้ ลางลาย
หลายราย เริ่มเรียน โลกล้น
หลายราย ลองรู้ โรจน์รุ่ง

====================
อาจารย์ยาง มาด้วย..

รุนแรง โลมเล้า หลอกหลอน
ริบรอน โลกไร้ รุ่งเรือง
โรยรา ริบหรี่ ลดลง
รุงรัง รุมโลก ร้ายแรง...

====================
ณัฐ คำธร ปี 3

ลีลา ลวดลาย ลึกลับ รัก ลวง และร้าย
รุกล้ำ รุกราน เล่นลิ้น รัก เรียงราย
รอยร้าว รุนแรง เรื่องราว ร้องเรื่อง
รุ่งเรือง โรยรา เริ่มร้าย
ร่ำไร รอนแรม รีรอ รักเริ่มละลาย

====================
ขอบพระคุณครับ..

สิ่งที่ทิ้งไว้เบื้องหลัง.. สิ่งที่รอคอยข้างหน้า..




เป็นสี่ปี ที่สนุก ที่สุขสันต์
พันกว่าวัน ที่ต้องตื่น เพื่อเรียนเล่า
มีท้อถอย มีขัดแย้ง มีมึนเมา
มีขลาดเขลา มีสุขทุกข์ มีน้ำตา...

ผ่านวันคืน ผ่านอดีต ผ่านเวลา
อีกครั้งครา ต้องออกเดิน เพื่อเริ่มต้น
เส้นทางนี้ แม้โดดเดี่ยว ดูมืดมน
จงอดทน มุ่งหน้า เพื่อเติบโต...

@แด่ปี 4 ทุกคนที่กำลังจะออกเดินทาง...
ณ สัปดาห์สุดท้ายของ 4 ปีในมหาวิทยาลัย... 21 มีนาคม 2554

วันอาทิตย์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2554

ตาบอด..ใจไม่มืดบอด..

จ่อมจมในความมืดดำ
ดิ่งถลำในความมืดมิด
แม้ดวงตาจะมืดสนิท
แต่ดวงจิตไม่คิดจะมืดตาม

ยืนหยัด สู้ชีวิต มิคิดถาม
มิท้อตาม โชคชะตา ที่พลิกผัน
แม้มืดมิด ยังคิด จะฝ่าฟัน
จะก่อฝัน ตราบที่ใจ ไม่มืดลง

สมาคมคนตาบอดพิษณุโลก 20 มีนา 54

วันเสาร์ที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2554

โลกกับพระจันทร์ 19 มีนาคม 2554





จันทรา ฟ้างาม กระจ่างแจ้ง
ส่องแสง สวยงาม กระจ่างตา
สุกใส สาดแสง กระจ่างฟ้า
พสุธา สุกสว่าง กระจ่างใจ

วงโคจรที่หมุนเปลี่ยน
นำเราเวียนมาชิดใกล้
แม้วันวานห่างแสนไกล
คืนนี้ใจมิห่างกัน

กี่ราตรีที่ฉันต้องห่างเธอ
แม้จะเจอกันอยู่ทุกคืนค่ำ
เหมือนแสนไกลเกินจะเอ่ยเป็นถ้อยคำ
เป็นสุขล้ำเพียงหนึ่งคืนที่ใกล้กัน

โลกกับพระจันทร์ 19 มีนาคม 2554

Location:Prachautit Rd,Wat Chan,Thailand

วันศุกร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2554

Where do Buddhist's monks walk around Phitsanulok municipality?



A group of my senior students (Thakol Petchker and Tienwit Wisutyothin) has been working on this study. They try to find out the pattern of faith of Buddhists and their behavior to give food offerings into a Buddhist monk's bowl (Tak-Baat) in Phitsanulok municipal area. This is one of map results from this study. The map shows the density of Buddhist's monk walking routes from 9 temples around the city. Red color represents high density and lower in green color.

วันพฤหัสบดีที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2554

โลก..เลื่อนลอย...งดงาม




ที่เป็นอยู่คือโลกที่เลื่อนลอย
ใจเสื่อมถอยผู้คนก็เสื่อมตาม
วาดหวังไว้อย่าคอยแต่ไถ่ถาม
จงติดตามก่อร่างแล้วสร้างเอง..

ที่เป็นอยู่คือโลกที่งดงาม
จะเสื่อมทรามโศกสลดหรือถดถอย
ยังมีฟ้ามีน้ำมีรุ้งคอย
มีดงดอยปลอบโลกประโลมใจ

วันพุธที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2554

จาก...... สู่.......





จากกลางคืนเข้าสู่วัน..
จากความฝันสู่ความจริง..
จากเคลื่อนไหวเป็นหยุดนิ่ง..
จากพึ่งพิงเป็นหยัดยืน...

จากร้อนแล้งเป็นชุ่มฉ่ำ
จากเมฆดำสู่เม็ดฝน
จากยากเย็นเป็นทุกข์ทน
เป็นเหตุผลเป็นสัจธรรม

การเดินทาง...




ดารดาษ ดวงดาว ดาษดื่น
โดดเด่น ดุจดัง ดาวดึงษ์
ดื่มด่ำ ดอยดาว แดนดิน
ดูดาว ดำดิ่ง เดียวดาย





เส้นทางอันยาวไกล
โหมไฟฝันการเดินทาง
ทะเลหุบเขาทุ่งเวิ้งว้าง
สุดเส้นทางหัวใจยังโบยบิน

วันพฤหัสบดีที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2554

ชมพู ตาเบบูญ่า









กลีบดอกอันบอบบาง..
ลอยคว้างเต็มท้องฟ้า...
หล่นกองเต็มผืนหญ้า...
ละลานตาชมพูพันธุ์ทิพย์..


กลีบดอกอันบอบบาง..
ลอยคว้างเต็มท้องฟ้า...
พร่างพรมเต็มผืนหญ้า...
ตาเบบูญ่าแห่งคิมหันตกาล...

วันพุธที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2554

คิดพลาง..รู้พลาง...

ดั่งโลกมลาย...
ใจล่มสลาย..
ฝันพังทะลาย...
จุดหมายดับพลัน..

เนิ่นนานนับวัน..
เดือนปีผ่านผัน..
นับกัปชั่วกัลป์..
โศกศัลย์มืดมน...

เมื่อฟ้าลาฝน..
เมฆดำผ่านพ้น..
ใจที่ดิ้นรน...
ไม่จนหนทาง...

คิดพลางรู้พลาง..
จิตวางปล่อยว่าง..
เดินสู่เส้นทาง..
สติสร้างปัญญา..

วัน วัย




ก่อนหน้าไม่นาน..ขับขานร้องเพลง
ชีวิตบรรเลง.. ดังเสียงดนตรี..
ผ่านวันพ้นวัย.. เติบใหญ่เต็มที่..
สรรพเสียงดนตรี..คล้ายฝันเลือนลาง..


- Posted using BlogPress from my iPad

ฉากหลัง




ผู้คนหลากหลาย เก็บงำหลากสิ่ง..
มองดูสงบนิ่ง ผุดยิ้มแพรวพราย..
ฉากหลังใบหน้า..ใช่้มีความหมาย..
สุขทุกข์กลับกลาย โศกซึ้งปนกัน..

วันอาทิตย์ที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2554

ฝันหลุดลอย..

สิ่งที่ทุ่มเทอาจไม่มีค่า..
สิ่งที่ได้มาอาจต้องผิดหวัง
สิ่งที่อยากเห็นอาจต้องผุพัง
สิ่งที่คาดหวังอาจล้มละลาย.

คิดมากไปใย.. ตัวใครตัวมัน...
ไม่อยากมีฝัน.. ไม่มีใครว่า...
ไม่อยากรับรู้... ไม่เสียน้ำตา..
ไม่ยอมตามหา.. ปล่อยฝันหลุดลอย..

จางหายไป.....

วันเสาร์ที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2554

Fifth element Quote about life

Zorg: Where are the stones?

Priest Vito Cornelius: I don't know. And even if I did know, I wouldn't tell someone like you.

Zorg: Why? What's wrong with me?

Priest Vito Cornelius: I try to serve life. And you seem to want to destroy it.

Zorg: Oh, Father. You're so wrong. Let me explain.
[Puts and empty water glass on his desk]

Zorg: Life, which you so nobly serve, comes from destruction, disorder and chaos. Now take this empty glass. Here it is: peaceful, serene, boring. But if it is destroyed
[Pushes the glass off the table. It shatter on the floor, and several small machines come out to clean it up]

Zorg: Look at all these little things! So busy now! Notice how each one is useful. A lovely ballet ensues, so full of form and color. Now, think about all those people that created them. Technicians, engineers, hundreds of people, who will be able to feed their children tonight, so those children can grow up big and strong and have little teeny children of their own, and so on and so forth. Thus, adding to the great chain of life. You see, father, by causing a little destruction, I am in fact encouraging life. In reality, you and I are in the same business.

Via http://www.imdb.com/title/tt0119116/quotes?qt0544361

- Posted using BlogPress from my iPad

เดียวดาย


เดียวดาย ท่ามกลาง ลมฝน
อดทน เฝ้ารอ ฝนซา
เหน็บหนาว เปียกปอน อ่อนล้า
ใฝ่ฝัน รังนอน ผ่อนคลาย

วันพุธที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2554

วันฝนตก 2

ฝนโปรยปราย คล้ายม่านน้ำตา อำลาเหมันตฤดู


เดือนปีผ่านผัน
คืนวันคล้อยเคลื่อน
ลมหนาวเยี่ยมเยือน
ลางเลือนเปลี่ยนไป

คืนฟ้าสดใส
จิตใจเบิกบาน
ไม่ช้าไม่นาน
เมฆผ่านฝนโปรย

ใจคนจะเปรียบเปรย
ดังลมเลยเคยพัดผ่าน
เปลี่ยนแปลงฤดูกาล
จากรุ่มร้อนเป็นเยือกเย็น


ลมเอยหรือจิตเอย
เจ้าไม่เคยจะหยุดนิ่ง
เป็นจริงเหนือความจริง
สิ่งสรรพล้วนอนิจจัง

วันเสาร์ที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

วันฝนตก

หยดน้ำ รินไหล ดินชุ่มฉ่ำ
ต้นไม้ ชูกิ่งล้ำ รับสายฝน
นกน้อย หาที่เกาะ ต้านลมบน
ใจผู้คน สงบงาม ยามฝนซา


ค่ำแล้ว สายฝน โปรยปราย
สว่างพราย ผุดแสง เจิดจ้า
ครืนครั่น คำราม คลุมฟ้า
แกร่งกล้า กราดเกรี้ยว ท้าทาย


- Posted using BlogPress from my iPad

วันพฤหัสบดีที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

นาวา...



นาวา - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

นาวาลอยล่องกลางท้องทะเลสุดตา
โอ้นาวานี้ ลอยลำซ้ำทวนคลื่นแรง
แข่งพายุร้ายหลายยุทธ์กระบวน
หลากล้วนรุนแรงเดือดแดงเด็ดเดี่ยว

ทั้งฟ้าคะนองหม่นหมองดาวเดือนเลื่อนลอย
หมู่มารใหญ่น้อยเฝ้าคอยท้าทายยั่วยวน
โอดครวญคำรามรุกรานคำรณ
สับสนวุ่นวายมากหลายเล่ห์กล


เวิ้งว้างทางไปสิ้นไร้คนนำที่กล้าพลี
เหล่ามวลประชาชีอ่อนแรงฝีพายว่ายวน

จุดหมายเลือนลางทิศทางมัวมน
แห่งหนชนใด ร่วมใจฝ่าฟัน

นาวาวิไลเรือนี้กางใบรับลม
ปลิดความตรอมตรมระทมให้สิ้นซากไป
สุดแดนดินใดไม่เคยไหวหวั่น
หมื่นล้านโยชน์ยาว....ทะยานฝ่าไป !!

วันพุธที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

22 กุมภาพันธ์

"ในโลกความจริง มีซักกี่คนที่วนเวียนอยู่รอบๆ ตัวเรา"

"ไม่กี่คน"

"ปกติวันเกิดแต่ละปี เรามีคนรายล้อมซักกี่คนกัน"

"ไม่น่าเกิน 10 คน"

"ปีนี้มี 200 กว่าคน"

"เป็นไปได้หรือ นี่มันงานวันเกิดขนาดใหญ่ไฮโซ ต้องหาสวนใหญ่ๆ จัดกันเลยทีเดียว"

"ไม่มีสวน ไม่มีงานเลี้ยง ไม่มีเค้ก แต่มีของขวัญมากมาย อบอวลไปด้วยพรอันประเสริฐ"

"จริง?"

"จริงที่สุด"

"สุข?"

"สุขที่สุด"

"ฉลอง?"

"ไม่... มีแต่ความเรียบง่าย"

"เรียบง่าย?"

"เรียบง่ายคือความสุข"

"พูดอะไรกับ 200 คนเหล่านั้น?"

"พูดเพียงไม่กี่คำ"

"กับ 200 คนนั้น?"

"ใช่"

"พูดว่า?"

"ขอบ พระ คุณ อย่าง สูง"



- Posted using BlogPress from my iPad

วันพุธที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เติบโต

เป็นอีกช่วงเวลาหนึ่งที่มนุษย์ภูมิศาสตร์จะต้องผ่านไป การผ่านความลำบาก ความกดดัน ความซ้ำซ้อนของชีวิตประจำวัน การโดนบังคับให้อยู่ในกรอบการทำงาน การต้องยอมแม้ว่าจะรู้สึกขัดใจ การต้องคิดหาทางออกในการทำงานและการใช้ชีวิต การต้องค้นหาตัวเอง ความรักความชอบ ความเกลียด การต้องค้นคว้าหาหนทางเมื่อเกิดปัญหา

4 เดือนที่ผ่านมาอาจจะน้อย หรือมากขึ้นอยู่กับความรักความชอบในงานๆ นั้น ความอบอุ่นของการต้อนรับของหน่วยงาน บทเรียนนี้มันไม่ได้มากอะไร แต่ก็เป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะต้องเดินผ่าน

ความรู้สึกที่หลากลหลาย บ้างก็เสียดายในความโง่งมงายของตนเองที่ใช้เวลาทั้งสี่ปีหมดไปกับการเล่นซน บ้างก็บอกกล่าวกลับมาว่าเราต้องเรียนโปรแกรมนั้น โปรแกรมนี้ บ้างก็รู้สึกว่างเปล่า บ้างก็รู้สึกว่างโหวง

สิ่งหนึ่งที่มักจะเห็นในแววตาของนิสิตที่ผ่านการฝึกงานอยู่เสมอ คือแววตาที่เข้าใจในชีวิตมากยิ่งขึ้น อาจจะไม่ที่สุดแต่ก็มีประกายสายตาอย่างนั้นเกิดขึ้นไม่น้อย

อีกไม่นาน "ผู้ใหญ่" เหล่านี้จะต้องออกไปสู่วงจรชีวิตจริงๆ การทดลองงานที่ผ่านมาเป็นเหมือนการสร้างภูมิต้านทานชั้นแรก แต่โรคภัยเกี่ยวกับการใช้ชีวิตยังมีอยู่อีกหลากหลาย รุนแรงแตกต่างกันออกไป จู่โจมเราอย่างไม่รู้ตัว กระแทกกระทั้นเราจนแทบหายใจไม่ออก

ชีวิตมีหนทางของมันเอง เมื่อสิ่งหนึ่งถาโถมเข้ามา ก็อยู่ที่เราจะรับมันได้มากน้อยแค่ไหน
ขอเพียงมีหนทางสายหนึ่ง ชีวิตก็ไม่ลังเลที่จะดำดิ่งลงไป


"จงรู้ว่าอะไรที่ต้องทำ
จงรู้ว่าอะไรที่ไม่จำเป็นต้องทำ และ
จงรู้ว่าอะไรที่ต้องไม่ทำ". ตั๋ง รุ่น 13



- Posted using BlogPress from my iPad

พรุ่งนี้ยังมี-พี่เกี้ยง.wmv



พรุ่งนี้ยังมี
พรุ่งนี้ยังมี แก้วตาคนดีอย่าร้องไห้
เสียแล้ว เสียไป คร่ำครวญเท่าไหร่ ไม่หวนคืน
ใครเขาลืมเรา ทำใจ ให้ลืมเขาเสียบ้าง
รักเขา ชืดจาง รักเรา มันก็จางได้เหมือนกัน
จดจำฝังใจทำไม เรื่องร้าวราน
ขอให้ความทรงจำผ่านเลยไปเสียที
ผ่านวันนี้ไป เรื่องราวที่ไม่ดี
พรุ่งนี้คงเป็นเรื่องธรรมดา
ชีวิตยังไกล ผู้คนมากมายให้รู้จัก
พักวาง เรื่องใจ ไม่นานเท่าไหร่ คงหายดี

วันศุกร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ขัดแย้ง

ดิ้นรนในความเป็นธรรมดา
เฉื่อยชาในความรุ่มร้อน
เข้านอนในความอึกกระทึก
สำนึกในความลืมตัวตน



ขวนขวายในความเสื่อมถอย
เลื่อนลอยในความหนักแน่น
ทดแทนในความปวดร้าว
พร่างพราวในความมืดมน




- Posted using BlogPress from my iPad

วันอาทิตย์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

งานรับปริญญาภูมิศาสตร์รุ่น 25





น้องๆ ภูมิศาสตร์รุ่น 28 เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงทำซุ้มภูมิศาสตร์เพื่อรับพี่ๆ บัณฑิตที่มารับปริญญาในปีนี้ ซุ้มภูมิศาสตร์เป็นแผ่น 5 แผ่นประกอบกัน ส่วนที่เป็นสีๆ เป็นถุงน้ำสีหลากหลายสี เรียงกัน มีคนพยายามหาความหมายจากส่วนนี้ มีรุ่นพี่คนหนึ่งบอกว่า มันเหมือนภาพ "raster" นั่นสามารถเป็นความหมายของงานประติมากรรมนี้หรือไม่

นิสิตภูมิศาสตร์รุ่นนี้เดิมทีมีคนอยู่เกือบ 40 คน แต่ด้วยความที่ยังปรับตัวไม่ได้ หรือจะสืบเนื่องจากสภาพที่ไม่เคยเห็นแล้วหลงระเริงไป หรือแม้กระทั่งไม่สามารถวางเป้าหมายชีวิตของตนได้ในช่วงเวลาแรกของการเรียนในมหาวิทยาลัย

ในที่สุดแล้ว เมื่อผ่านปีหนึ่งไปแล้ว ปรากฏว่ามีคนอยู่ทั้งสิ้น 25 คน ประคับประคองกันเดินไปอีกสามปี มีบ้างบางคนที่เกือบจะสูญหายไปอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หลายครั้งที่ดูเหมือนจะทดท้อ จนถึงขั้นไม่คิดอยากจะเรียน

วันนี้พวกเขากลับมายืนอยู่ตรงนี้อีกหน กลับมาพร้อมกลับชีวิตที่ผันผ่าน พร้อมกับความเติบโต ถ้าเขาเหล่านั้นหันไปมองชีวิตที่ผ่านมาอาจมองว่า

"ชีวิตที่ผ่านมาช่างน่าขบขันนัก ชีวิตข้างหน้าคงไมใช่เรื่องขบขันเช่นที่ผ่านมา"

ไม่ว่าอย่างไร ชีวิตที่ต้องเดินต่อไป เติบโตต่อไป

ยินดีกับบัณฑิตทุกคนนะครับ
7 02 11 วันรับพระราชทานปริญญา

- Posted using BlogPress from my iPad

วันพฤหัสบดีที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

Post from blogpress

พร่าเลือนในความมุ่งหมาย ลืมเลือนในความสำเร็จล้มเหลว


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Siharajdachochai Rd,Tha Pho,Thailand

วันพุธที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

วันอังคารที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ท่ามกลางหมู่ดาว @ ลานสาง...




ค่ำคืนอันเหน็บหนาว
ในความเงียบงันใต้หมู่ดาว
ในความทรงจำที่เหมือนแสนสั้นเหมือนยาวนาน
เศร้าซึ้งสุขสันต์ยากแยกแยะ

บางครั้งความทรงจำที่ยาวนาน
อาจจะหลงลืมได้ภายในไม่กี่นาที...
แต่บางครั้งความทรงจำเพียงเสี้ยวนาที...
กลับไม่มีวันลืมเลือน

ดิ่งลึกไปในความมืดมิด...
ปล่อยความคิดไปในมิติแห่งดวงดาว...
ความทรงจำที่สุขทุกข์หรือปวดร้าว...
ผุดพราวดุจน้ำค้างบนผืนหญ้า....
นับแสนล้านดังดวงดาวบนนภา....
ก่อกำเนิด พร่าเลือนและจางไป....

มิได้พรั่งพรู...
แต่เป็นความคิดในความเงียบ..
ไม่สับสน..
แต่ชัดเจนยิ่งนัก...

มิใช่บทกวีสวยงาม..
แต่เป็นเรียงความกระท่อนกระแท่น...

ความรู้สึกนึกคิดในความเงียบงัน
ก่อเกิดเรียงความแบบกระท่ิอนกระแท่น..

วันเสาร์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2554

เครื่องมือ. หรือความเชื่อใจ

รถขนส่งคันหนึ่ง ติดอุปกรณ์นำร่อง เพื่อควบคุมความเร็วและควบคุมตำแหน่งไม่ให้ออกนอกทาง การใช้งานดูเหมือนว่าจะดียิ่งสามารถควบคุมรถได้ว่ากำลังเดินทางไปทางไหน ใช้ความเร็วเท่าไร เริ่มและถึงจุดหมายปลายทางเวลาเท่า่ไร ตรวจสอบได้หมดว่าออกนอกลู่นอกทางหรือเปล่า

วันหนึ่งพนักงานได้รับแจ้งจาก เจ้าของบริษัทว่า ตัวเขาเดินทางเกินระยะที่เป็นจริง โดยดูจากข้อมูลในระบบนำร่องดังกล่าว เมื่อเทียบกับเข็มไมล์ในรถแล้ว ปรากฏว่าล่วงเลยไปเป็นร้อยกิโลเมตร พนักงานคนนั้นโดนให้ออกในเวลาต่อมา คำถามก็คือมันยุติธรรมหรือไม่ที่ใช้ข้อมูลจาก gps ในการกำหนดความเป็นความตายของการทำงานของคนๆ หนึ่ง เป็นไปได้หรือไม่ที่เข็มไมล์ที่วัดการหมุนของล้อจะถูต้องมากกว่าเครื่องมือนำร่องที่ติดมากับรถ

GPS เป็นเครื่องมือที่เปลี่ยนระบบขนส่งให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้น แต่มันผิดพลาดขนาดนั้นได้จริงหรือ

GPS ใช้สัญญาณจากดาวเทียมในการได้มาซึ่งค่าพิกัดของเครื่องร้บ ความผิดพลาดเกิดขึ้นได้หลายทาง ขับรถผ่านต้นไม้ที่รกทึกก็มีโอกาสสัญญาณคลาดเคลื่อน ท้องฟ้าปิด การเรียงตัวของดาวเทียมไม่ดี มีบึงน้ำขนาดใหญ่ทำให้สัญญาณสะท้อน มีอาคารหลังใหญ่ทำให้สัญญาณสะท้อนไปมา ดาวเทียม 1 ใน 24 ดวงมีความเสียหาย หรือไม่ได้ปรับแก้เวลาของนาฬิกา atomic บนดาวเทียม ซึ่งเมื่อมีความผิดพลาดก็คำนวณตำแหน่งผิด อย่าว่าแต่รถกำลังวิ่งอยู่การรับสัญญาณแบบเคลื่อนที่ก็อาจจะเกิดความผิดพลาดขึ้นได้

เครื่องมือ hi tech อาจจะอำนวยความสะดวกต่อผู้ใช้ แต่ต้องตระหนักถึงความถูกต้อง ความผิดพลาดของเครื่องมือเหล่านี้ด้วย การจะตัดสินว่าผิดถูกควรจะตรวจสอบจากข้อมูลที่หลากหลายกว่านี้

วันพฤหัสบดีที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2554

ความสับสนทางพื้นที่ และจิตใจคน

ขออภัยที่ต้องลบข้อมูลบางส่วนในบทความนี้ เนื่องจากได้มีการนำเอาข้อมูลที่ทำขึ้นมาไปโจมตีกันเองในบล็อคหรือเวบไซต์ ซึ่งไม่ใช่เจตนาของบทความนี้อย่างแน่นอน

ขอบอกอีกครั้งว่าแผนที่ในบทความนี้ทำขึ้นเพื่อให้เห็นความสับสนในทางพื้นที่ ที่จำเป็นต้องดำเนินการให้ถูกต้อง ไม่ใช่แผนที่ที่ถูกต้อง 100 เปอร์เซนต์ซึ่งต้องผ่านกระบวนการดำเนินการอย่างละเอียดเป็นขึ้นเป็นตอน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ต้องลงพื้นที่และต้องใช้เครื่องมือที่ละเอียด รวมไปถึงใช้พื้นหลักฐานที่เป็นฐานเพียงพื้นเดียว ถ้าใช้จากพื้นหลักฐานหนึ่งเป็นอีกพื้นหนึ่งต้องมีการแปลงข้อมูลให้อยู่บนฐานเดียวกันให้เรียบร้อยก่อน

ผมตั้งใจให้ทุกฝ่ายดำเนินการไปด้วยความถูกต้อง มันมีความผิดพลาดเกิดขึ้นได้จากการคำนวณพื้นหลักฐาน แต่ความเป็นจริงมีอยู่จริงในพื้นที่แล้ว บทความนี้ผมออกจะบ่นๆ ในใจด้วยซ้ำว่ากรมแผนที่ทหารน่าจะเป็นเจ้าภาพเดินสำรวจจริง ใช้แผนที่ปัจจุบัน ระบบพิกัดปัจจุบัน ใช้เครื่องมือระบุพิกัดที่ทันสมัย จึงถูกต้อง และเผยแพร่ข้อมูลจริงออกมาให้ชาวบ้าน ชาวไทย+กัมพูชา ได้ทราบกันเสียที.. มันเป็นเรื่องร้อนและส่งผลในระยะยาว.... ถ้าต้องรอคณะกรรมการเขตแดน คงต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะพิสูจน์ทราบ... แล้วถ้าถึงวันนั้นพิสูจน์แล้วคนไทยทั้ง 7 เข้าเขตไปจริงก็คงไม่เท่าไร... แต่ถ้าไม่ได้พลัดหลงเข้าไปในเขตกัมพูชาจริง แล้วการตัดสินเป็นอย่างนี้... ท่านๆ จะบอกกับสังคมได้อย่างไร.. จะดีมั้ยถ้าทางเราจะขอพิสูจน์ความจริงขั้นต้นโดยเร็วด้วยหลักฐานต่างๆ ทางแผนที่ รัฐศาสตร์ นิติศาสตร์ มนุษยธรรม(การเป็นค่ายผู้อพยพ) เพื่อนำเอาความจริงออกมา...


การใช้แผนที่เป็นเรื่องที่ต้องระวัง... เรามักจะเชื่อสิ่งที่ปรากฏบนแผนที่ว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอ กรณีโนนหมากมุ่นสอนวิชาแผนที่ให้เราหลายบทเรียน ทำให้เข้าใจความสำคัญของแผนที่ในแง่มุมต่างๆ อีกด้วย

ข้อมูลแผนที่มีการเปลี่ยนแปลงจากระบบอ้างอิงเดิมมาเป็นระบบใหม่ มีความละเอียดอ่อน เวลาใช้งานไม่สมควรใช้ระบบพิกัดอย่างผสมปนเป ควรยึดพื้นหลักฐานสักอันหนึ่งไว้ แล้วใช้เทคโนโลยีปรับแปลงค่าให้มันถูกต้องตามพื้นหลักฐานดังกล่าว

และที่สำคัญกว่านั้น..ในทางภูมิศาสตร์ มีความจำเป็นมากที่จะต้องลงพื้นที่ไปเห็นของจริง เพราะแม้ว่าแผนที่สามารถคลาดเคลื่อนได้จากการคำนวณและพื้นหลักฐาน แต่ความเป็นจริงยังคงมีอยู่เสมอ.... จะเขตไทยหรือเขมรพิสูจน์ให้ชัดทั้งในแง่ภูมิศาสตร์ ประวัิติศาสตร์ นิติศาสตร์ รัฐศาสตร์ เพื่อความกระจ่างชัด อย่าใช้วิธีปล่อยปละละเลยใช้ข้ออ้างใดๆ ที่จะไม่ได้รับการพิสูจน์

เราเข้าสู่ยุคต่อเนื่องจาก information age ที่เรียกว่า conceptual age เป็นยุคที่ต้องการแนวความคิด และปัญญาในการกรองข้อมูลที่ทะลักทะล้นมามหาศาล ข้อมูลหลากหลายจนยากที่จะตีความว่าจริงหรือเท็จ การทำสิ่งใดให้กระจ่างเป็นการเริ่มต้นเตรียมคนเข้าสู่ยุคนี้ที่เหมาะสม...