ขัดแย้ง

ดิ้นรนในความเป็นธรรมดา
เฉื่อยชาในความรุ่มร้อน
เข้านอนในความอึกกระทึก
สำนึกในความลืมตัวตน



ขวนขวายในความเสื่อมถอย
เลื่อนลอยในความหนักแน่น
ทดแทนในความปวดร้าว
พร่างพราวในความมืดมน




- Posted using BlogPress from my iPad

งานรับปริญญาภูมิศาสตร์รุ่น 25

น้องๆ ภูมิศาสตร์รุ่น 28 เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงทำซุ้มภูมิศาสตร์เพื่อรับพี่ๆ บัณฑิตที่มารับปริญญาในปีนี้ ซุ้มภูมิศาสตร์เป็นแผ่น 5 แผ่นประกอบกัน ส่วนที่เป็นสีๆ เป็นถุงน้ำสีหลากหลายสี เรียงกัน มีคนพยายามหาความหมายจากส่วนนี้ มีรุ่นพี่คนหนึ่งบอกว่า มันเหมือนภาพ "raster" นั่นสามารถเป็นความหมายของงานประติมากรรมนี้หรือไม่

นิสิตภูมิศาสตร์รุ่นนี้เดิมทีมีคนอยู่เกือบ 40 คน แต่ด้วยความที่ยังปรับตัวไม่ได้ หรือจะสืบเนื่องจากสภาพที่ไม่เคยเห็นแล้วหลงระเริงไป หรือแม้กระทั่งไม่สามารถวางเป้าหมายชีวิตของตนได้ในช่วงเวลาแรกของการเรียนในมหาวิทยาลัย

ในที่สุดแล้ว เมื่อผ่านปีหนึ่งไปแล้ว ปรากฏว่ามีคนอยู่ทั้งสิ้น 25 คน ประคับประคองกันเดินไปอีกสามปี มีบ้างบางคนที่เกือบจะสูญหายไปอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หลายครั้งที่ดูเหมือนจะทดท้อ จนถึงขั้นไม่คิดอยากจะเรียน

วันนี้พวกเขากลับมายืนอยู่ตรงนี้อีกหน กลับมาพร้อมกลับชีวิตที่ผันผ่าน พร้อมกับความเติบโต ถ้าเขาเหล่านั้นหันไปมองชีวิตที่ผ่านมาอาจมองว่า

"ชีวิตที่ผ่านมาช่างน่าขบขันนัก ชีวิตข้างหน้าคงไมใช่เรื่องขบขันเช่นที่ผ่านมา"

ไม่ว่าอย่างไร ชีวิตที่ต้องเดินต่อไป เติบโตต่อไป

ยินดีกับบัณฑิตทุกคนนะครับ
7 02 11 วันรับพระราชทานปริญญา

- Posted using BlogPress from my iPad

Post from blogpress

พร่าเลือนในความมุ่งหมาย ลืมเลือนในความสำเร็จล้มเหลว


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Siharajdachochai Rd,Tha Pho,Thailand

a perfect storm hit Australia

ฺhttp://www.aus-emaps.com/severe_weather.php

ท่ามกลางหมู่ดาว @ ลานสาง...

ค่ำคืนอันเหน็บหนาว
ในความเงียบงันใต้หมู่ดาว
ในความทรงจำที่เหมือนแสนสั้นเหมือนยาวนาน
เศร้าซึ้งสุขสันต์ยากแยกแยะ

บางครั้งความทรงจำที่ยาวนาน
อาจจะหลงลืมได้ภายในไม่กี่นาที...
แต่บางครั้งความทรงจำเพียงเสี้ยวนาที...
กลับไม่มีวันลืมเลือน

ดิ่งลึกไปในความมืดมิด...
ปล่อยความคิดไปในมิติแห่งดวงดาว...
ความทรงจำที่สุขทุกข์หรือปวดร้าว...
ผุดพราวดุจน้ำค้างบนผืนหญ้า....
นับแสนล้านดังดวงดาวบนนภา....
ก่อกำเนิด พร่าเลือนและจางไป....

มิได้พรั่งพรู...
แต่เป็นความคิดในความเงียบ..
ไม่สับสน..
แต่ชัดเจนยิ่งนัก...

มิใช่บทกวีสวยงาม..
แต่เป็นเรียงความกระท่อนกระแท่น...

ความรู้สึกนึกคิดในความเงียบงัน
ก่อเกิดเรียงความแบบกระท่ิอนกระแท่น..

เครื่องมือ. หรือความเชื่อใจ

รถขนส่งคันหนึ่ง ติดอุปกรณ์นำร่อง เพื่อควบคุมความเร็วและควบคุมตำแหน่งไม่ให้ออกนอกทาง การใช้งานดูเหมือนว่าจะดียิ่งสามารถควบคุมรถได้ว่ากำลังเดินทางไปทางไหน ใช้ความเร็วเท่าไร เริ่มและถึงจุดหมายปลายทางเวลาเท่า่ไร ตรวจสอบได้หมดว่าออกนอกลู่นอกทางหรือเปล่า

วันหนึ่งพนักงานได้รับแจ้งจาก เจ้าของบริษัทว่า ตัวเขาเดินทางเกินระยะที่เป็นจริง โดยดูจากข้อมูลในระบบนำร่องดังกล่าว เมื่อเทียบกับเข็มไมล์ในรถแล้ว ปรากฏว่าล่วงเลยไปเป็นร้อยกิโลเมตร พนักงานคนนั้นโดนให้ออกในเวลาต่อมา คำถามก็คือมันยุติธรรมหรือไม่ที่ใช้ข้อมูลจาก gps ในการกำหนดความเป็นความตายของการทำงานของคนๆ หนึ่ง เป็นไปได้หรือไม่ที่เข็มไมล์ที่วัดการหมุนของล้อจะถูต้องมากกว่าเครื่องมือนำร่องที่ติดมากับรถ

GPS เป็นเครื่องมือที่เปลี่ยนระบบขนส่งให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้น แต่มันผิดพลาดขนาดนั้นได้จริงหรือ

GPS ใช้สัญญาณจากดาวเทียมในการได้มาซึ่งค่าพิกัดของเครื่องร้บ ความผิดพลาดเกิดขึ้นได้หลายทาง ขับรถผ่านต้นไม้ที่รกทึกก็มีโอกาสสัญญาณคลาดเคลื่อน ท้องฟ้าปิด การเรียงตัวของดาวเทียมไม่ดี มีบึงน้ำขนาดใหญ่ทำให้สัญญาณสะท้อน มีอาคารหลังใหญ่ทำให้สัญญาณสะท้อนไปมา ดาวเทียม 1 ใน 24 ดวงมีความเสียหาย หรือไม่ได้ปรับแก้เวลาของนาฬิกา atomic บนดาวเทียม ซึ่งเมื่อมีความผิดพลาดก็คำนวณตำแหน่งผิด อย่าว่าแต่รถกำลังวิ่งอยู่การรับสัญญาณแบบเคลื่อนที่ก็อาจจะเกิดความผิดพลาดขึ้นได้

เครื่องมือ hi tech อาจจะอำนวยความสะดวกต่อผู้ใช้ แต่ต้องตระหนักถึงความถูกต้อง ความผิดพลาดของเครื่องมือเหล่านี้ด้วย การจะตัดสินว่าผิดถูกควรจะตรวจสอบจากข้อมูลที่หลากหลายกว่านี้

ความสับสนทางพื้นที่ และจิตใจคน

ขออภัยที่ต้องลบข้อมูลบางส่วนในบทความนี้ เนื่องจากได้มีการนำเอาข้อมูลที่ทำขึ้นมาไปโจมตีกันเองในบล็อคหรือเวบไซต์ ซึ่งไม่ใช่เจตนาของบทความนี้อย่างแน่นอน

ขอบอกอีกครั้งว่าแผนที่ในบทความนี้ทำขึ้นเพื่อให้เห็นความสับสนในทางพื้นที่ ที่จำเป็นต้องดำเนินการให้ถูกต้อง ไม่ใช่แผนที่ที่ถูกต้อง 100 เปอร์เซนต์ซึ่งต้องผ่านกระบวนการดำเนินการอย่างละเอียดเป็นขึ้นเป็นตอน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ต้องลงพื้นที่และต้องใช้เครื่องมือที่ละเอียด รวมไปถึงใช้พื้นหลักฐานที่เป็นฐานเพียงพื้นเดียว ถ้าใช้จากพื้นหลักฐานหนึ่งเป็นอีกพื้นหนึ่งต้องมีการแปลงข้อมูลให้อยู่บนฐานเดียวกันให้เรียบร้อยก่อน

ผมตั้งใจให้ทุกฝ่ายดำเนินการไปด้วยความถูกต้อง มันมีความผิดพลาดเกิดขึ้นได้จากการคำนวณพื้นหลักฐาน แต่ความเป็นจริงมีอยู่จริงในพื้นที่แล้ว บทความนี้ผมออกจะบ่นๆ ในใจด้วยซ้ำว่ากรมแผนที่ทหารน่าจะเป็นเจ้าภาพเดินสำรวจจริง ใช้แผนที่ปัจจุบัน ระบบพิกัดปัจจุบัน ใช้เครื่องมือระบุพิกัดที่ทันสมัย จึงถูกต้อง และเผยแพร่ข้อมูลจริงออกมาให้ชาวบ้าน ชาวไทย+กัมพูชา ได้ทราบกันเสียที.. มันเป็นเรื่องร้อนและส่งผลในระยะยาว.... ถ้าต้องรอคณะกรรมการเขตแดน คงต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะพิสูจน์ทราบ... แล้วถ้าถึงวันนั้นพิสูจน์แล้วคนไทยทั้ง 7 เข้าเขตไปจริงก็คงไม่เท่าไร... แต่ถ้าไม่ได้พลัดหลงเข้าไปในเขตกัมพูชาจริง แล้วการตัดสินเป็นอย่างนี้... ท่านๆ จะบอกกับสังคมได้อย่างไร.. จะดีมั้ยถ้าทางเราจะขอพิสูจน์ความจริงขั้นต้นโดยเร็วด้วยหลักฐานต่างๆ ทางแผนที่ รัฐศาสตร์ นิติศาสตร์ มนุษยธรรม(การเป็นค่ายผู้อพยพ) เพื่อนำเอาความจริงออกมา...

การใช้แผนที่เป็นเรื่องที่ต้องระวัง... เรามักจะเชื่อสิ่งที่ปรากฏบนแผนที่ว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอ กรณีโนนหมากมุ่นสอนวิชาแผนที่ให้เราหลายบทเรียน ทำให้เข้าใจความสำคัญของแผนที่ในแง่มุมต่างๆ อีกด้วย

ข้อมูลแผนที่มีการเปลี่ยนแปลงจากระบบอ้างอิงเดิมมาเป็นระบบใหม่ มีความละเอียดอ่อน เวลาใช้งานไม่สมควรใช้ระบบพิกัดอย่างผสมปนเป ควรยึดพื้นหลักฐานสักอันหนึ่งไว้ แล้วใช้เทคโนโลยีปรับแปลงค่าให้มันถูกต้องตามพื้นหลักฐานดังกล่าว

และที่สำคัญกว่านั้น..ในทางภูมิศาสตร์ มีความจำเป็นมากที่จะต้องลงพื้นที่ไปเห็นของจริง เพราะแม้ว่าแผนที่สามารถคลาดเคลื่อนได้จากการคำนวณและพื้นหลักฐาน แต่ความเป็นจริงยังคงมีอยู่เสมอ.... จะเขตไทยหรือเขมรพิสูจน์ให้ชัดทั้งในแง่ภูมิศาสตร์ ประวัิติศาสตร์ นิติศาสตร์ รัฐศาสตร์ เพื่อความกระจ่างชัด อย่าใช้วิธีปล่อยปละละเลยใช้ข้ออ้างใดๆ ที่จะไม่ได้รับการพิสูจน์

เราเข้าสู่ยุคต่อเนื่องจาก information age ที่เรียกว่า conceptual age เป็นยุคที่ต้องการแนวความคิด และปัญญาในการกรองข้อมูลที่ทะลักทะล้นมามหาศาล ข้อมูลหลากหลายจนยากที่จะตีความว่าจริงหรือเท็จ การทำสิ่งใดให้กระจ่างเป็นการเริ่มต้นเตรียมคนเข้าสู่ยุคนี้ที่เหมาะสม...