วันพฤหัสบดีที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2554

วันโกหก 1 เม.ย.54

ตื่นขึ้นมา เห็นโลก ที่เปลี่ยนไป
ฟ้าสดใส แผ่นดิน สงบงาม
ไร้สู้รบ ไร้อาวุธ ไร้เหยียดหยาม
ไร้สงคราม หมดทุกข์โศก สิ้นโรคภัย..

คนตัดไม้ เริ่มคิด เริ่มปลูกป่า
คนจับปลา รอจนปลา โตเต็มที่
คนทั้งมวล เริ่มหันมา คิดสิ่งดี
คนดีดี ถูกเชิดชู ในสังคม...

ฟ้างดงาม ไม่ปนเปื้อน กัมมันตรังสี
โลกไม่มี ภัยพิบัติ ให้เสียขวัญ
ไร้สงคราม เพื่อแก่งแย่ง ชิงน้ำมัน
ต่างแบ่งปัน สิ้นสุดความ เห็นแก่ตัว...

วันโกหก.. 1 เม.ย.54

คืนหนาวต้นฤดูร้อน ปลายน้ำปอย

ลดเลี้ยว ซอกซอน ตามแก่งผา
น้ำฟ้า โปรยมา ไม่ขาดสาย
สายน้ำ ตกกระแทก แตกกระจาย
ผ่อนแรงคลาย เอื่อยไหล หล่อเลี้ยงดิน

@วันฝนตกต้นฤดูร้อน น้ำตกปอย
29 มีนาคม 2554

เสียงน้ำ ครืนครั่น ไม่ห่างไกล
รินไหล ลู่ลง สู่เบื้องล่าง
ฝนพราว ในความมืด เลือนลาง
เคว้งคว้าง คืนฟ้า ไร้เดือนดาว

@คืนหนาวต้นฤดูร้อน น้ำตกปอย
29 มีนาคม 2554

สุรา หมุนผ่าน ไปหลายรอบ
ฉีกกรอบ เรื่องราว ไปหลายเรื่อง
รุนแรง เหน็บแนม มิโกรธเคือง
เร่งเครื่อง บรรยากาศ ร่ำสุรา

@คืนเย็นเยียบต้นฤดูร้อน น้ำตกปอย
29 มีนาคม 2554

ร้อยเรียง เรื่องราว บนแผ่นดิน
จากแก่งหิน ผ่านดินน้ำ สู่ยอดหญ้า
ลัดเลาะ ริมลำธาร ผ่านทุ่งนา
ผ่านสายตา ผ่านสมอง สู่ดวงใจ

@วันฟ้าหม่นต้นฤดูร้อน น้ำตกปอย
30 มีนาคม 2554


=======================
อาจารย์มิ้มมาแจม..

ธาราไหลไม่หวนมา เป็นอนิจจากระแสสินธ์ุ
น้ำชุ่มชื้นคืนสู่ดิน เป็นอาจิณตลอดกาล
พรายฟองแยกแตกกระเซ็น พลังเช่นมหาศาล
ไหลลงสู่ลำธาร ถึงบาดาลได้ชุ่มเย็น

=======================
เก็บตกอีกวัน..

ยิ่งดึกดื่น ยิ่งเนิ่นนาน ยิ่งเงียบงัน
ยิ่งหวาดหวั่น ยิ่งหยั่งลึก ยิ่งสับสน
ยิ่งไกลห่าง ยิ่งอ้างว้าง ยิ่งอับจน
ยิ่งทุกข์ทน ยิ่งปวดร้าว ยิ่งท้อใจ

วันจันทร์ที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2554

Proof

"Let X equal the quantity of all quantities of X. Let X equal the cold. It is cold in December. The months of cold equal November through February. There are four months of cold, and four of heat, leaving four months of indeterminate temperature. In February it snows. In March the Lake is a lake of ice. In September the students come back and the bookstores are full. Let X equal the month of full bookstores. The number of books approaches infinity as the number of months of cold approaches four. I will never be as cold now as I will in the future. The future of cold is infinite. The future of heat is the future of cold. The bookstores are infinite and so are never full except in September..."

Proof movie (2005)

วันอาทิตย์ที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2554

เปลี่ยนผัน วกวน

โลกหลากสีสีน
เปลี่ยนผันเวียนวน
จากร้อนสุดทน
เป็นฝนชื่นใจ

ปลายเดือนมีนา
เมฆารำร่าย
ลมหนาวเสียดกาย
ผ่อนคลายร้อนใจ

จะแปลกอะไร
จิตใจผู้คน
ผันแปรสับสน
ปะปนเปลี่ยนแปลง

งมงายรู้แจ้ง
อ่อนแรงฮึดสู้
ครื้นเครงหดหู่
เคียงคู่จากลา

เพียงมองย้อนคิด
รู้จิตทุกเวลา
ทุกข์สุขกี่ครา
เกิดมาก็ดับเอง..

วันเสาร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2554

ทางเลือก

ดังกลีบดอก บอบบาง ยามเริ่มรัก
เฝ้าฟูมฟัก เฝ้าถนอม เฝ้ารักษา
แต่ยามนี้ ดังผีห่า สิงกายา
ทั้งด่าว่า ทุบทำร้าย อย่างทารุณ

ชีวิตนี้ ยังต้องเดิน อีกแสนไกล
เริ่มต้นใหม่ ยังไม่สาย สู้อีกหน
สร้างเกราะกล้า เสริมหัวใจ ที่คงทน
เริ่มฝึกฝน จิตที่แกร่ง แล้วก้าวเดิน..

สิ่งใดหรือ ที่ใจเธอ ปรารถนา
บินขึ้นฟ้า ลอยเหนือลม ได้เต็มที่
หรือถูกล่าม ถูกจองจำ สิ้นเสรี
หนทางที่ ใจเธอนั้น ต้องเลือกเอง

===========================

Baiporza Jaoka มาแจม

หากเพียงมอง เพ่งพิศ พินิจเห็น
ทางชีวิต นั้นเป็น เช่นกิ่งไม้
แม้เริ่ม 1 แตกกิ่ง 2 เสมอไป
ฉะนั้นไซร้ เลิกก้มหน้า จะเห็นทาง

แม้วันนี้ ก้าวพลาด หรือเลือกผิด
ให้หยุดคิด มองตรงหน้า อย่าหวนหลัง
ถึงลำพัง เดียวดาย ใจอย่าท้อ
ทางเลือกรอ อยู่ข้างหน้า เพียงหามัน

วันพฤหัสบดีที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2554

Why is Fieldwork Important to Geography?



"it is important in field work to consider change: what did this landscape look like in the past? what will it look like in the future, and why? what forces act as agents of change"

"Fieldwork makes you realize that the world is complex, and that it needs to be understood, values and protected."

วันพุธที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2554

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ รู้ทัน ดับไป

เกิด..ขึ้นมา ในโลก ที่วกวน
ตั้งอยู่..บน ความสุขเศร้า และสับสน
รู้..ทุกข์โศก รู้โลก ละตัวตน
ดับ..เหตุผล สลายสิ้น ทั้งเกิดตาย


- Posted using BlogPress from my iPad

วันจันทร์ที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2554

โลก เลือนราง..

โลกร้าง รุ่งราง รำไร
หลงใหล รอนแรม โลกหล้า
เรียนรู้ โลภหลง โรยรา
ร่ำลา หลับไหล เลือนราง


ลางร้าย ร้อยเรื่อง เรียงราย
เร่งร่าย รุมเร้า เรือนร่าง
เรียนรู้ เรื่องราว ลบล้าง
ร้อยลาง ลับลา รื่นเริง..

===================
อาจารย์มิ้ม มาเพิ่มเติมให้...

รบรา รุกราน เร่งเร้า
ร้อยร้าว รุนแรง หลากหลาย
ลุ่มหลง เร่าร้อน ลวดลาย
ล้มละลาย เรื่องราว รุ่งเรือง

รู้รัก ริเริ่ม ร่วมแรง
ไร้แรง ระราน ลุกล้ำ
ละเลิก หลากเรื่อง รุงรัง
รุ่นหลัง รับรู้ รื่นเริง

ขอแจมด้วยคนนะคะอาจารย์ ^^

====================
อาจารย์พัฒนา ก็มาแจมอีกคน

หลายเรื่อง เรียนรู้ ล้าหลัง
หลายราย รอบล้อม รบเร้า
หลายเรื่อง หลงลืม ละเลย
หลายราย ร้อนรน รุกไล่
หลายเรื่อง ลองรู้ ลางลาย
หลายราย เริ่มเรียน โลกล้น
หลายราย ลองรู้ โรจน์รุ่ง

====================
อาจารย์ยาง มาด้วย..

รุนแรง โลมเล้า หลอกหลอน
ริบรอน โลกไร้ รุ่งเรือง
โรยรา ริบหรี่ ลดลง
รุงรัง รุมโลก ร้ายแรง...

====================
ณัฐ คำธร ปี 3

ลีลา ลวดลาย ลึกลับ รัก ลวง และร้าย
รุกล้ำ รุกราน เล่นลิ้น รัก เรียงราย
รอยร้าว รุนแรง เรื่องราว ร้องเรื่อง
รุ่งเรือง โรยรา เริ่มร้าย
ร่ำไร รอนแรม รีรอ รักเริ่มละลาย

====================
ขอบพระคุณครับ..

สิ่งที่ทิ้งไว้เบื้องหลัง.. สิ่งที่รอคอยข้างหน้า..




เป็นสี่ปี ที่สนุก ที่สุขสันต์
พันกว่าวัน ที่ต้องตื่น เพื่อเรียนเล่า
มีท้อถอย มีขัดแย้ง มีมึนเมา
มีขลาดเขลา มีสุขทุกข์ มีน้ำตา...

ผ่านวันคืน ผ่านอดีต ผ่านเวลา
อีกครั้งครา ต้องออกเดิน เพื่อเริ่มต้น
เส้นทางนี้ แม้โดดเดี่ยว ดูมืดมน
จงอดทน มุ่งหน้า เพื่อเติบโต...

@แด่ปี 4 ทุกคนที่กำลังจะออกเดินทาง...
ณ สัปดาห์สุดท้ายของ 4 ปีในมหาวิทยาลัย... 21 มีนาคม 2554

วันอาทิตย์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2554

ตาบอด..ใจไม่มืดบอด..

จ่อมจมในความมืดดำ
ดิ่งถลำในความมืดมิด
แม้ดวงตาจะมืดสนิท
แต่ดวงจิตไม่คิดจะมืดตาม

ยืนหยัด สู้ชีวิต มิคิดถาม
มิท้อตาม โชคชะตา ที่พลิกผัน
แม้มืดมิด ยังคิด จะฝ่าฟัน
จะก่อฝัน ตราบที่ใจ ไม่มืดลง

สมาคมคนตาบอดพิษณุโลก 20 มีนา 54

วันเสาร์ที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2554

โลกกับพระจันทร์ 19 มีนาคม 2554





จันทรา ฟ้างาม กระจ่างแจ้ง
ส่องแสง สวยงาม กระจ่างตา
สุกใส สาดแสง กระจ่างฟ้า
พสุธา สุกสว่าง กระจ่างใจ

วงโคจรที่หมุนเปลี่ยน
นำเราเวียนมาชิดใกล้
แม้วันวานห่างแสนไกล
คืนนี้ใจมิห่างกัน

กี่ราตรีที่ฉันต้องห่างเธอ
แม้จะเจอกันอยู่ทุกคืนค่ำ
เหมือนแสนไกลเกินจะเอ่ยเป็นถ้อยคำ
เป็นสุขล้ำเพียงหนึ่งคืนที่ใกล้กัน

โลกกับพระจันทร์ 19 มีนาคม 2554

Location:Prachautit Rd,Wat Chan,Thailand

วันศุกร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2554

Where do Buddhist's monks walk around Phitsanulok municipality?



A group of my senior students (Thakol Petchker and Tienwit Wisutyothin) has been working on this study. They try to find out the pattern of faith of Buddhists and their behavior to give food offerings into a Buddhist monk's bowl (Tak-Baat) in Phitsanulok municipal area. This is one of map results from this study. The map shows the density of Buddhist's monk walking routes from 9 temples around the city. Red color represents high density and lower in green color.

วันพฤหัสบดีที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2554

โลก..เลื่อนลอย...งดงาม




ที่เป็นอยู่คือโลกที่เลื่อนลอย
ใจเสื่อมถอยผู้คนก็เสื่อมตาม
วาดหวังไว้อย่าคอยแต่ไถ่ถาม
จงติดตามก่อร่างแล้วสร้างเอง..

ที่เป็นอยู่คือโลกที่งดงาม
จะเสื่อมทรามโศกสลดหรือถดถอย
ยังมีฟ้ามีน้ำมีรุ้งคอย
มีดงดอยปลอบโลกประโลมใจ

วันพุธที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2554

จาก...... สู่.......





จากกลางคืนเข้าสู่วัน..
จากความฝันสู่ความจริง..
จากเคลื่อนไหวเป็นหยุดนิ่ง..
จากพึ่งพิงเป็นหยัดยืน...

จากร้อนแล้งเป็นชุ่มฉ่ำ
จากเมฆดำสู่เม็ดฝน
จากยากเย็นเป็นทุกข์ทน
เป็นเหตุผลเป็นสัจธรรม

การเดินทาง...




ดารดาษ ดวงดาว ดาษดื่น
โดดเด่น ดุจดัง ดาวดึงษ์
ดื่มด่ำ ดอยดาว แดนดิน
ดูดาว ดำดิ่ง เดียวดาย





เส้นทางอันยาวไกล
โหมไฟฝันการเดินทาง
ทะเลหุบเขาทุ่งเวิ้งว้าง
สุดเส้นทางหัวใจยังโบยบิน

วันพฤหัสบดีที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2554

ชมพู ตาเบบูญ่า









กลีบดอกอันบอบบาง..
ลอยคว้างเต็มท้องฟ้า...
หล่นกองเต็มผืนหญ้า...
ละลานตาชมพูพันธุ์ทิพย์..


กลีบดอกอันบอบบาง..
ลอยคว้างเต็มท้องฟ้า...
พร่างพรมเต็มผืนหญ้า...
ตาเบบูญ่าแห่งคิมหันตกาล...

วันพุธที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2554

คิดพลาง..รู้พลาง...

ดั่งโลกมลาย...
ใจล่มสลาย..
ฝันพังทะลาย...
จุดหมายดับพลัน..

เนิ่นนานนับวัน..
เดือนปีผ่านผัน..
นับกัปชั่วกัลป์..
โศกศัลย์มืดมน...

เมื่อฟ้าลาฝน..
เมฆดำผ่านพ้น..
ใจที่ดิ้นรน...
ไม่จนหนทาง...

คิดพลางรู้พลาง..
จิตวางปล่อยว่าง..
เดินสู่เส้นทาง..
สติสร้างปัญญา..

วัน วัย




ก่อนหน้าไม่นาน..ขับขานร้องเพลง
ชีวิตบรรเลง.. ดังเสียงดนตรี..
ผ่านวันพ้นวัย.. เติบใหญ่เต็มที่..
สรรพเสียงดนตรี..คล้ายฝันเลือนลาง..


- Posted using BlogPress from my iPad

ฉากหลัง




ผู้คนหลากหลาย เก็บงำหลากสิ่ง..
มองดูสงบนิ่ง ผุดยิ้มแพรวพราย..
ฉากหลังใบหน้า..ใช่้มีความหมาย..
สุขทุกข์กลับกลาย โศกซึ้งปนกัน..

วันอาทิตย์ที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2554

ฝันหลุดลอย..

สิ่งที่ทุ่มเทอาจไม่มีค่า..
สิ่งที่ได้มาอาจต้องผิดหวัง
สิ่งที่อยากเห็นอาจต้องผุพัง
สิ่งที่คาดหวังอาจล้มละลาย.

คิดมากไปใย.. ตัวใครตัวมัน...
ไม่อยากมีฝัน.. ไม่มีใครว่า...
ไม่อยากรับรู้... ไม่เสียน้ำตา..
ไม่ยอมตามหา.. ปล่อยฝันหลุดลอย..

จางหายไป.....

วันเสาร์ที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2554

Fifth element Quote about life

Zorg: Where are the stones?

Priest Vito Cornelius: I don't know. And even if I did know, I wouldn't tell someone like you.

Zorg: Why? What's wrong with me?

Priest Vito Cornelius: I try to serve life. And you seem to want to destroy it.

Zorg: Oh, Father. You're so wrong. Let me explain.
[Puts and empty water glass on his desk]

Zorg: Life, which you so nobly serve, comes from destruction, disorder and chaos. Now take this empty glass. Here it is: peaceful, serene, boring. But if it is destroyed
[Pushes the glass off the table. It shatter on the floor, and several small machines come out to clean it up]

Zorg: Look at all these little things! So busy now! Notice how each one is useful. A lovely ballet ensues, so full of form and color. Now, think about all those people that created them. Technicians, engineers, hundreds of people, who will be able to feed their children tonight, so those children can grow up big and strong and have little teeny children of their own, and so on and so forth. Thus, adding to the great chain of life. You see, father, by causing a little destruction, I am in fact encouraging life. In reality, you and I are in the same business.

Via http://www.imdb.com/title/tt0119116/quotes?qt0544361

- Posted using BlogPress from my iPad

เดียวดาย


เดียวดาย ท่ามกลาง ลมฝน
อดทน เฝ้ารอ ฝนซา
เหน็บหนาว เปียกปอน อ่อนล้า
ใฝ่ฝัน รังนอน ผ่อนคลาย

วันพุธที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2554

วันฝนตก 2

ฝนโปรยปราย คล้ายม่านน้ำตา อำลาเหมันตฤดู


เดือนปีผ่านผัน
คืนวันคล้อยเคลื่อน
ลมหนาวเยี่ยมเยือน
ลางเลือนเปลี่ยนไป

คืนฟ้าสดใส
จิตใจเบิกบาน
ไม่ช้าไม่นาน
เมฆผ่านฝนโปรย

ใจคนจะเปรียบเปรย
ดังลมเลยเคยพัดผ่าน
เปลี่ยนแปลงฤดูกาล
จากรุ่มร้อนเป็นเยือกเย็น


ลมเอยหรือจิตเอย
เจ้าไม่เคยจะหยุดนิ่ง
เป็นจริงเหนือความจริง
สิ่งสรรพล้วนอนิจจัง